Nou hoor ik de staatssecretaris voor de OV-chipkaart zeggen dat het lastig is voor mensen als ze zowel strippenkaart als OV-chipkaart kunnen gebruiken. Want dan moeten ze telkens de tarieven vergelijken. Laat dat nou net het hele idee zijn waarom de overheid overal marktwerking in wil voeren, want, zo zegt zij, mensen zijn rationele wezens die telkens financiële afwegingen kunnen maken zodat zij zo voordelig mogelijk uit zijn.
Maar blijkbaar is dat toch te lastig?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Lastit is vooral de wijze waarop de kaart wordt ingevoerd, terwijl het idee best goed is.
BeantwoordenVerwijderenBijvoorbeeld:
Met een NS Voordeelurenkaart moet je bij een reis die voor 9 uur begint, uitchecken op het eerste statin na 9 uur, daar weer inchecken en hopen dat je trein (met je bagage) niet ondertussen is vertrokken. 't Is toch niet moeilijk om bij het uitchecken op je eindstation te bepalen welk deel van de reis voor 9 uur heeft plaatsgevonden? Dat zou een leuk verkoopargument voor de chipkaart zijn...
Aan het eind van de geldigheidsduur van de kaart heb je natuurlijk nog een restsaldo (je moet immers tenminste het opstaptarief op de kaart hebben staan om te mogen reizen). Dit kun je er alleen tegen betaling af laten halen. En je hebt ook al voor de kaart betaald (en de rente gemist over het saldo op de kaart). Het is toch niet moeilijk om het saldo bij een servicepunt over te laten boeken naar je nieuwe kaart?